Haydi! Gelin sizinle biraz ruh tasviri yapalım.
Şu dünyayı ruh gözüyle nasıl görüyoruz biraz konuşalım.
Dertliyiz. Hayır mış gibi yapmak için söylemiyorum. Benimde şakaklarımdan başlayıp ellerimi titretecek ağrılarım oluyor. Şöyle bazen o kadar ağlıyorum ki uyandığımda aynada gözlerimi görünce pişman oluyorum. Hatta çoğu kere uyuyamıyorum düşünmekten. Bazı zamanlar çok dalıyorum da birinin çağrısıyla irkiliyorum.
Ne mi düşünüyorum? Ne üzüyor beni? Dert işte. Sizcede bu kadar büyütecek birşey olamaz değil mi? Peki bana gelince bu kadar büyütülmesi abartı iken sizi neden kahr edebiliyor?
Hani bir insanın boş dertlenmesi, ağrılanması, boş gözyaşı akıtması, yani kısaca kendine zarar vermesi haramdır ya. Aslında bizim şu dertlerimizde çok boş olduğundan ruhumuza verdiğimiz bu ağırlıkta haram olabiliyor. Kendi hakkımıza da girebiliyoruz.
Ya bana canom demeyin. Bu sizde, hepimizde geçici kalan bir beden, bir can ise emanete hıyanet olmaz değil mi? Söylesenize bu kadar güzellik arasında ve bu kadar muhteşem bir cennete girecek insanlar, imtihanlardan asilce geçenler olmalı değil midir? O büyüleyici yeri herkes hak edemez, herkes giremez, ancak layık olup ustaca imtihanını bitirenler girebilir.
Mantığınıza paralel bu dediklerim değil mi? Yani bizde imtihandayız, bizde dertliyiz, bizde acı çekiyoruz. Önemli olan hamd etmek ve üstesinden gelebilmek. Bence zor olan birşey yok. Sizce var mı? Geçip giden şu saniyeler kadar hızlı geçiyor imtihanlarımız, acılarımız ve anılarımız.
Tefekkür gafleti izale eder ya. Bence imtihana da derman gelir. Baksanıza şahaser bir gökyüzü, renk tabakasının daha keşfedilmemiş milyon rengini barındırıyor. Çiçekler kaç yapraklı? Yapraklar sonbaharda önce kızarıp sonra kahveye dönüşüyor ve usulca düşüveriyor. Baharda yeşillenip çiçek açıyor. Garip değil mi? Bunca güzellik.
Ve sanatkâr tarafından ince düşünülmüş bu yerin sadece görebilmemize dahi izin verilmesine şükretmeli. Sadece bu olsa bile..
Ve çok adilce; Dünyada bu kadar güzelliği nazar edebilme yetkisi verilmişken, cennetteki var olanların ancak hak edenlerin görebilmesi.
Beraber su serpelim haydi içimize.
Çünkü umut var kuşlar uçuyor ve imtihandayken geçebilecek raddedeyiz.
Tövbeye ve hamde vakit çok…
