Çok uzun zamandır aldığım sayfalarına göz atıp bıraktığım bir kitaptı. Küçücük olması insanın hemen bitiririm diye okumaya sevk ediyor.
Hangi şiirini yazayım hangi altı karalı cümleyi paylaşayım bilmiyorum. Tüm kitabı buraya yıkamam zira.
Bu şiir kitabını bitirince dedim ki, şiir yazmak herkesin işi değil. Hatta benim bile. Şu kendi cürmüne bakmadan hemen kitap yazayım diyen yazarlar nerede Didem Madak nerede…
O bir teşbih ustası gözlerimde.
Uygun olmayan kelimeleri var dini kelimeler şiirlerinde, bu yüzden paylaşırken elim gitmiyor ama onları görmezden gelin geriye kalan kelimeleri okuyup yutmanız için sebep yok. Alacaksanız lütfen öyle yapın.
“İtiraf artık tedavülden kalkmış bir kağıt para.”
(Sf:50)
Tespit gibi tespit dediğimiz cümlelerinden. . ‘Bir mutluluk şiiri yazamamaktan dolayı
İmlâmı iyice bozsam da fark etmez artık.
Kime ne “de-da”ları ayırmasam?
Noktalarda durmasam.
Bir ünleme koşsam yalnızca,
Sonu uçmak olan bir çığlığa.
Kime ne anlatarak bitirsem hayatımı?
Ölümüme de bir şiir yamar nasıl olsa birileri atık. ‘
(sf:58)
İçime içime okuduğum şu dizeleri. ‘Hangi hayat süslendi senin için bu kadar.’
(sf:70)
Sorguya uğradım. ‘Ben sizin ruhunuza çiçek aşısı yapayım da çiçek açsın ruhunuz.’
(sf:67)
‘Rengarenk reçeller dizerim kalbimin raflarına.’
(sf:24)
Gönlümü çiçeklendiren satırları. .
Büyülendim adeta harflerin dizilişine..
